Ե Ո Ւ Ք Ա Թ
Կամ, Քրիստոնէականը` բացատրուած երիտասարդներուն

Զրոյց Տասն­ութերորդ – Գլուխ Ա. ­ԿԸ ՀԱՒԱՏԱՄ ՀՕՐ ԱՍՏՈՒԾՈՅ (9)
Մարդկային արարածը
Հարցում թիւ 56. Մարդը ունի՞ արդեօք մասնայատուկ տեղ մը ստեղծագոր-ծութեան մէջ։
Այո՛ մարդը ստեղծագործութեան գագաթն է, որովհետեւ Աստուած զինք ստեղծած է իր պատկերին համաձայն (Ծննդոց 1, 27)։
Մարդուն ստեղծագործութիւնը շատ յստակօրէն կը զանազանուի միւս կենդանի արարածներու ստեղծումէն։ Մարդը անձ մըն է, ինչ որ կը նշանակէ թէ ինքիր կամքովը կրնայ որոշել սիրել թէ ոչ։
Հարցում թիւ 57. Մարդ արարծը ինչպէ՞ս վարուելու է անասուններուն եւ միւս արարծներուն հանդէպ։
Մարդը պատուելու է իր Արարիչը` անոր արարածներուն ընդմէջէն, վարուելով անոնց հետ խնամքով եւ պատասխանատու կերպով։ Մարդիկ, անասուններն ու բոյսերը միեւնոյն Արարիչն ունին, որ զիրենք գոյութեան կոչած է սիրով։ Ուստի անասուններու սէրը` խորքին մէջ, մարդկային զգացում է։
Անշուշտ տնօրինուած է մարդոց օգտագործել բոյսերն ու անասունները եւ սնանիլ անոնցմով, սակայն արտօնուած չէ իրեն չարչարել անասունները եւ գէշ վարուիլ անոնց հետ։ Ստեղծագործութեան արժանապատւութեան հակառակ պիտի ըլլար այս մէկը, ինչպէս նաեւ երկրին գեր­շահագործումը, կոյր ընչաքաղցութեամբ։